Boletopsis grisea (Boletopsis grisea)
- División: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Subdivisión: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Clase: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Subclase: Incertae sedis (de posición incerta)
- Orde: Thelephorales (Telephoric)
- Familia: Bankeraceae
- Xénero: Boletopsis (Boletopsis)
- tipo: Boletopsis grisea (Boletopsis grisea)
:
- Scutiger griseus
- Polbo envolto
- Polyporus earlei
- Polyporus maximovicii
O sombreiro é forte cun diámetro de 8 a 14 cm, primeiro hemisférico, e despois irregularmente convexo, coa idade vaise aplanando con depresións e protuberancias; o bordo está enrolado e ondulado. A pel é seca, sedosa, mate, de gris pardo a negro.
Os poros son pequenos, densos, redondos, de cor branca a gris-branco, negruzcos nos exemplares vellos. Os túbulos son curtos, da mesma cor que os poros.
O talo é forte, cilíndrico, firme, estreitado na base, da mesma cor que o sombreiro.
A carne é fibrosa, densa, branca. Cando se corta, adquire un ton rosado, despois vólvese gris. Sabor amargo e leve cheiro a cogomelos.
Cogomelo raro. Aparece a finais do verán e no outono; crece principalmente en solos pobres areosos en bosques de piñeiros secos, onde forma micorrizas con piñeiro silvestre (Pinus sylvestris).
Un cogomelo non comestible debido a un pronunciado sabor amargo que persiste mesmo despois dunha longa cocción.
Boletopsis grisea (Boletopsis grisea) difire exteriormente do Boletopsis branco-negro (Boletopsis leucomelaena) nun hábito máis agachado: a súa perna adoita ser máis curta e o gorro máis ancho; cor menos contrastada (o mellor é xulgalo por corpos frutíferos adultos, pero aínda non demasiado maduros, que en ambas as especies vólvense moi negros); a ecoloxía tamén difire: a boletopsis gris está restrinxida estrictamente ao piñeiro (Pinus sylvestris), e a boletopsis branca e negra está circunscrita aos abetos (Picea). As microcaracterísticas en ambas as especies son moi similares.