Flotador gris (Amanita vaginata)

Sistemática:
  • División: Basidiomycota (Basidiomycetes)
  • Subdivisión: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
  • Clase: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
  • Subclase: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
  • Orde: Agaricales (Agaric ou Lamelar)
  • Familia: Amanitaceae (Amanitaceae)
  • Xénero: Amanita (Amanita)
  • tipo: Amanita vaginata (gris flotante)

Foto e descrición do flotador gris (Amanita vaginata).

Gris flotante (O t. amanita vaxinada) é un cogomelo do xénero Amanita da familia Amanitaceae (Amanitaceae).

Ten:

Diámetro 5-10 cm, cor de gris claro a gris escuro (moitas veces con sesgo amarelado, tamén se atopan exemplares marróns), a forma é primeiro en forma de campá ovoide, despois plana convexa, postrada, con bordos acanalados (as placas mostran a través), ocasionalmente con grandes restos escamosos dun veo común. A carne é branca, fina, bastante quebradiza, de sabor agradable, sen moito cheiro.

Rexistros:

Solto, frecuente, ancho, branco puro en exemplares novos, que posteriormente se torna algo amarelo.

Esporas en po:

Branco.

Pata:

Altura ata 12 cm, grosor ata 1,5 cm, cilíndrico, oco, ensanchado na base, cun recubrimento floculento discreto, manchado, algo máis lixeiro que a tapa. A vulva é grande, libre, amarela-vermella. Falta o anel, o que é típico.

Espallamento:

O flotador gris atópase en todas partes en bosques caducifolios, coníferas e mixtos, así como en prados, de xullo a setembro.

Especies semellantes:

Dos representantes velenosos do xénero Amanita (Amanita phalloides, Amanita virosa), este fungo é fácil de distinguir debido á vulva libre en forma de bolsa, aos bordos acanalados (as chamadas "frechas" na tapa) e, o máis importante, á ausencia dun anel no talo. Dos parentes máis próximos, en particular, do flotador de azafrán (Amanita crocea), o flotador gris difire na cor do mesmo nome.

O flotador é gris, a forma é branca (Amanita vaginata var. Alba) é unha forma albina do flotador gris. Crece en bosques caducifolios e mixtos con presenza de bidueiro, co que forma micorrizas.

Comestibilidade:

Este cogomelo é comestible, pero pouca xente se entusiasma: unha carne moi fráxil (aínda que non fráxil que a maioría das russula) e un aspecto pouco saudable de exemplares adultos espantan aos potenciais clientes.

Deixe unha resposta