Bagre (Lactarius fuliginosus)
- División: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Subdivisión: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Clase: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Subclase: Incertae sedis (de posición incerta)
- Orde: Russulales (Russulovye)
- Familia: Russulaceae (Russula)
- Xénero: Lactarius (Lácteo)
- tipo: Lactarius fuliginosus (fauna canadiense)
marrón leitoso (O t. Lactarius hollín) é un cogomelo do xénero Milky (lat. Lactarius) da familia Russula (lat. Russulaceae). Comestible.
Tapón de leite marrón:
Diámetro 5-10 cm, convexo na mocidade, cun bordo retraído, ábrese gradualmente coa idade (o bordo permanece curvo durante moito tempo) ata prostrado e en forma de funil con bordos ondulados. A superficie do sombreiro é seca, aveludada nos exemplares novos, a cor é marrón ao principio, un pouco brilla coa idade, moitas veces cuberta de manchas borrosas. A carne do sombreiro é branca ao principio, tórnase amarelenta co paso da idade, vólvese lixeiramente rosada ao romper. O zume lácteo é branco, picante, vermello no aire. O cheiro é débil, indefinido.
Rexistros:
Adherente, frecuente, estreita, branca, branca en exemplares novos, volvéndose cremosa coa idade.
Esporas en po:
Amarelo ocre.
A pata do marrón láctico:
Curto (ata 6 cm de altura) e groso (1-1,5 cm), denso, lixeiramente ensanchado na base, quedando oco coa idade, a cor do sombreiro ou máis claro.
Espallamento:
O leite marrón pardo aparece en xullo, preferindo os bosques de follas anchas e bidueiros, e crece ata mediados de setembro aproximadamente.
Especies semellantes:
O leite marrón (Lactarius lignyotus) medra nos bosques de coníferas, ten un sombreiro máis escuro, un talo longo e placas anchas.
Comestibilidade:
marrón leitoso comestible en maior medida que outros muxidores pouco coñecidos: o zume non moi amargo e a ausencia de cheiros estraños eliminan a necesidade de remollo ou ebulición prolongados, e unha constitución forte fai que este cogomelo sexa un bo complemento para un tanque con nigella salgada, volnushki e outros. muxidores “nobres”.