Agárico de mel (Marasmius oreades)
- División: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Subdivisión: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Clase: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Subclase: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
- Orde: Agaricales (Agaric ou Lamelar)
- Familia: Marasmiaceae (Negniuchnikovye)
- Xénero: Marasmius (Negnyuchnik)
- tipo: Marasmius oreades (Cogomelo do prado)
- Podremia do prado
- Prado de Marasmius
- Prado
- cogomelo do cravo
Ten:
O diámetro da tapa do agárico de prado é de 2-5 cm (tamén se atopan exemplares máis grandes), cónico na mocidade, despois ábrese case prostrado cun tubérculo romo no centro (os exemplares vellos secos tamén poden tomar forma de copa). A cor en condicións normais é marrón amarelento, ás veces con zonación lixeiramente notable; cando se seca, o sombreiro adoita adquirir unha cor máis clara e branca. A polpa é fina, de cor amarela pálida, cun sabor agradable e un forte cheiro peculiar.
Rexistros:
O agárico de mel de prado ten placas raras, desde as que creceron a idades novas ata as libres, máis ben anchas, de crema esbrancuxada.
Esporas en po:
Branco.
Pata:
Altura 3-6 cm, delgado, fibroso, enteiro, moi duro en cogomelos adultos, cor de gorro ou máis claro.
O fungo dos prados atópase desde principios do verán ata mediados ou finais de outubro en prados, xardíns, claros e bordos dos bosques, así como ao longo das estradas; dá froitos abundantes, a miúdo formando aneis característicos.
O fungo do mel do prado adoita confundirse con Collybia amante da madeira, Collybia dryophylla, aínda que non son moi similares - Collybia crece exclusivamente nos bosques e as súas placas non son tan raras. Sería perigoso confundir o agárico de mel de prado co parlante esbrancuxado, Clitocybe dealbata: desenvólvese aproximadamente nas mesmas condicións, pero prodúcese por placas descendentes bastante frecuentes.
Universal cogomelo comestibleApto tamén para secar e sopas.