Phlebia radial (Phlebia radiata)
- División: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Subdivisión: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Clase: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Subclase: Incertae sedis (de posición incerta)
- Orde: Polyporales (Polypore)
- Familia: Meripilaceae (Meripilaceae)
- tipo: Phlebia radiata (Phlebia radiala)
- Trutovik radial
- Trutovik Radial
- Phlebia merismoides
descrición
O corpo fructífero de Phlebia radiala é anual, resupinado, de forma redonda a irregular, ás veces lobulado, de ata 3 centímetros de diámetro. Os corpos fructíferos veciños adoitan fusionarse, cubrindo grandes áreas. A superficie é irregular, radialmente engurrada, que lembra un pouco a un crisantemo; no estado seco, esta engurra suavizase significativamente, nos corpos de frutificación máis pequenos é case lisa, mentres que unha pronunciada tuberosidade permanece no centro do corpo de frutificación. A textura suave e densa dos corpos fructíferos faise dura cando se seca. O bordo é irregular, lixeiramente por detrás do substrato. A cor varía segundo a idade e a localización. Os corpos fructíferos novos son a maioría das veces brillantes, vermellos laranxa, pero tamén se poden atopar exemplares de cor pálida. Gradualmente laranxa (de vermello-laranxa brillante a amarelo-laranxa-amarelo escuro grisáceo-amarelo) segue sendo a periferia, e a parte central vólvese apagada, marrón-rosada e escurece gradualmente a marrón escuro e case negro, a partir do tubérculo central.
Ecoloxía e distribución
Phlebia radialis é un saprótrofo. Aséntase en troncos mortos e ramas de frondosas, provocando podremia branca. A especie está amplamente distribuída nos bosques do hemisferio norte. O período principal de crecemento é no outono. No inverno pódense ver corpos frutitos conxelados, secos e descoloridos.
Comestibilidade
Non hai información.
O artigo utilizou fotos de María e Alexandre.