Ser nai en Portugal: o testemuño de Susana, nai de Eder

“Nacín en Francia e síntome francés, pero tamén portugués porque toda a miña familia vén de alí. Na miña infancia, pasei as vacacións no campo. A miña lingua materna é o portugués e ao mesmo tempo sinto un verdadeiro amor por Francia. É moito máis rico ser de raza mixta! As únicas veces que iso supón un problema é cando Francia xoga ao fútbol contra Portugal... Durante o último gran partido, estaba tan estresado que me deitei antes. Por outra banda, cando gañou Francia, eu celebrei nos Campos Elíseos!

En Portugal, vivimos principalmente fóra

Eu crio ao meu fillo das dúas culturas, falándolle portugués e pasando alí as vacacións. É polo noso nostalxia – nostalxia do país. Ademais, gústame moito a forma en que educamos aos nenos na nosa aldea: os máis pequenos son máis inventados e axúdanse moito. Portugal para eles, e de súpeto para os pais, é liberdade! Vivimos principalmente fóra, preto da nosa familia, sobre todo cando vimos dunha aldea como a miña.

As vellas crenzas son importantes en Portugal...

"Tapáchesche a cabeza do teu bebé?" Se non o fas, traerá mala sorte! », dixo a miña avoa cando naceu Eder. Sorprendeume, non son supersticioso, pero toda a miña familia cre no mal de ollo. Por exemplo, dixéronme que non entrara nunha igrexa durante o meu embarazo, nin que permitise que o meu bebé recentemente nado fose tocado por unha persoa moi vella. Portugal segue sendo un país moi influenciado por estas vellas crenzas, e ata as novas xeracións gardan algo delas. Para min isto é unha tontería, pero se iso tranquiliza a algunhas nais novas, moito mellor!

En Portugal, a sopa é unha institución

A partir dos 6 meses os nenos comen de todo e están na mesa con toda a familia. Non temos medo aos pratos picantes ou salgados. Quizais grazas a iso o meu fillo come de todo. A partir dos 4 meses, servimos a primeira comida do noso bebé: unha papilla composta por fariña de trigo e mel que se compran listas nas farmacias que mesturamos con auga ou leite. Moi rápido, seguimos con suaves purés de verduras e froitas. A sopa é unha institución. O máis típico é o caldo verde, elaborado a base de patacas e cebolas mesturadas, ao que lle engadimos tiras de repolo e aceite de oliva. Cando os nenos sexan maiores, pódense engadir anacos de chourizo.

En Portugal, a muller embarazada é sagrada

Os teus seres queridos non dubidan en darche consellos, incluso para avisarte se comes mazás sen pelar ou calquera cousa que non sexa boa para unha muller embarazada. Os portugueses son ultraprotectores. Estamos moi ben atendidos: a partir da semana 37, a nova nai está convidada a comprobar todos os días o latexo do bebé co seu obstetra. O estado tamén ofrece sesións de preparación ao parto e ofrece clases de masaxe infantil. Os médicos franceses presionan moito o peso da futura nai, mentres que en Portugal, é sagrada, temos coidado de non facerlle dano.

Se gañou un pouco de peso, está ben, o máis importante é que o bebé estea saudable! O inconveniente é que a nai xa non se ve como unha muller. Por exemplo, non hai rehabilitación do perineo, mentres que en Francia, é reembolsado. Aínda admiro ás nais portuguesas, que son como bos soldadiños: traballan, crían aos seus fillos (moitas veces sen axuda dos seus maridos) e aínda atopan tempo para coidarse e cociñar.

“Mamás do mundo” Estréase nas librarías o gran libro das nosas colaboradoras, Ania Pamula e Dorothée Saada. Imos !

16,95 €, Primeiras edicións