Agarico con mosca
- División: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Subdivisión: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Clase: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Subclase: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
- Orde: Agaricales (Agaric ou Lamelar)
- Familia: Amanitaceae (Amanitaceae)
- Xénero: Amanita (Amanita)
- tipo: Amanita muscaria (Amanita muscaria)
Agarico con mosca (O t. Agarico con mosca) – un cogomelo psicoactivo velenoso do xénero Amanita, ou Amanita (lat. Amanita) da orde agárico (lat. Agaricales), pertence aos basidiomicetos.
En moitas linguas europeas, o nome "agárico de mosca" veu da antiga forma de usalo: como un medio contra as moscas, o epíteto específico latino tamén provén da palabra "mosca" (latín musca). Nas linguas eslavas, a palabra "agárico mosca" converteuse no nome do xénero Amanita.
Amanita muscaria crece en bosques de coníferas, caducifolias e mixtas, especialmente en bidueiros. Aparece frecuentemente e abundantemente de forma individual e en grandes grupos dende xuño ata as xeadas do outono.
Sombreiro de ata 20 cm en ∅, primeiro, despois, vermello brillante, vermello laranxa, a superficie está salpicada de numerosas verrugas brancas ou lixeiramente amarelas. A cor da pel pode ser de varios tons de vermello laranxa a vermello brillante, iluminándose coa idade. Nos cogomelos novos, as escamas na tapa raramente están ausentes, nos vellos pódense lavar coa choiva. As placas adquiren ás veces un ton amarelo claro.
A carne é amarelenta baixo a pel, suave, inodora.
As placas son frecuentes, libres, brancas, amarelas nos cogomelos vellos.
O po de esporas é branco. Esporas elipsoides, lisas.
Pata de ata 20 cm de lonxitude, 2,5-3,5 cm ∅, cilíndrica, tuberosa na base, primeiro densa, despois oca, branca, glabra, cun anel branco ou amarelado. A base tuberosa da pata está fusionada coa vaíña sacular. A base da perna está cuberta de verrugas brancas en varias filas. O anel é branco.
O cogomelo é velenoso. Os síntomas de intoxicación aparecen despois de 20 minutos e ata 2 horas despois da inxestión. Contén unha cantidade importante de muscarina e outros alcaloides.
Pode confundirse con russula vermella dourada (Russula aurata).
Amanita muscaria usábase como intoxicante e enteóxeno en Siberia e tiña un significado relixioso na cultura local.