Contidos
Que valoran as aplicaciĆ³ns que valoran as etiquetas dos alimentos?
etiquetas
A clasificaciĆ³n "Nova" e o sistema "Nutriscore" adoitan ser os dous criterios principais que seguen as aplicaciĆ³ns de clasificaciĆ³n de alimentos.
No medio do recente enorme interese por como comemos, a guerra contra os alimentos ultraprocesados āāe a atenciĆ³n que prestamos para comprender os ingredientes que compoƱen a nosa comida, chegaron as aplicaciĆ³ns nutricionais que, cun simple "escaneo" do cĆ³digo de barras, din se un produto Ć© saudable ou non.
Pero non Ć© tan fĆ”cil. Se unha aplicaciĆ³n di que este alimento Ć© saudable, Ć© verdade? Ć moi importante ter en conta que cada un deles segue diferentes criterios de clasificaciĆ³n e que o mesmo produto pode ser mĆ”is ou menos saudable segundo a aplicaciĆ³n que usemos.
Desglosamos os criterios seguidos polas tres aplicaciĆ³ns mĆ”is famosas ("MyRealFood", "Yuka" e "CoCo") para comprender a clasificaciĆ³n dada por cada unha delas.
Ā«MyRealFoodĀ»
Os "realfooders", eses seguidores do nutricionista dietista Carlos RĆos, teƱen a aplicaciĆ³n Ā«MyRealFoodĀ» entre os seus programas de cabeceira. RĆos, que defende que a forma mĆ”is saudable de comer Ć© consumindo sĆ³ āalimentos de verdadeā, produtos que non teƱen mĆ”is de cinco ingredientes en oposiciĆ³n, lidera practicamente a loita contra os ultraprocesados.
Co lanzamento da aplicaciĆ³n, o profesional explicoulle a ABC Bienestar o mĆ©todo de clasificaciĆ³n que segue para determinar que alimentos son saudables e cales non: Ā«Usamos un algoritmo baseado en estudos do Nova clasificaciĆ³n da Universidade de SĆ£o Paulo en Brasilā, e combĆnase coa miƱa experiencia como dietista e nutricionista. Deste xeito simplificamos esta clasificaciĆ³n Ā«NovaĀ». TamĆ©n temos en conta a cantidade de certos ingredientes dos produtos. Por exemplo, se contĆ©n menos do 10% dun produto, aĆnda que sexan ingredientes pouco saudables, ao tratarse de pequenas cantidades clasificĆ”molo como ben elaboradoĀ».
Como funciona o Ā«sistema Nova?
O sistema Ā«NovaĀ» clasifica os alimentos, non polos seus nutrientes, senĆ³n polo seu grao de procesamento. AsĆ, valĆ³raos pola sĆŗa industrializaciĆ³n. O sistema, creado por un grupo de cientĆficos en Brasil, estĆ” apoiado tanto pola FAO (OrganizaciĆ³n das NaciĆ³ns Unidas para a AlimentaciĆ³n) como pola OMS (OrganizaciĆ³n Mundial da SaĆŗde).
Este mƩtodo clasifica os alimentos en catro grupos:
-Grupo 1: alimentos naturais como verduras, carne de animais, peixe, ovos ou leite.
- Grupo 2: ingredientes culinarios, os que se utilizan para cociƱar e condimentar.
- Grupo 3: alimentos procesados āāque teƱen menos de cinco ingredientes.
- Grupo 4: alimentos ultraprocesados, ricos en sal, azucre, graxas, estabilizantes ou aditivos, por exemplo.
"Coco"
Outra opciĆ³n que atopamos no mercado Ć© "Coco", que cumpre unha funciĆ³n similar Ć” da aplicaciĆ³n anterior. Bertrand Amaraggi, cofundador do proxecto, explica o proceso que seguen na actualidade para clasificar os alimentos: Ā«NĆ³s combinamos dous dos sistemas mĆ”is famosos, Ā«NovaĀ» e Ā«NutriscoreĀ». O primeiro permĆtenos medir o grao de procesamento dun alimento; a segunda clasificaciĆ³n serve para coƱecer a nota nutricional dun produto Ā».
āPrimeiro clasificĆ”molos con 'Nova' e despois aplicamos o sistema 'Nutriscore', pero entre produtos da mesma categorĆa. Ć necesario facelo, porque se sĆ³ aplicamos o segundo sistema, por exemplo os refrescos baixos en azucre estarĆan clasificados como saudables, cando son ultraprocesadosā, apunta Amaraggi.
O cofundador explica que, en poucas semanas, a forma de clasificaciĆ³n da Ā«aplicaciĆ³nĀ» vai cambiar: Ā«Imos ter un novo algoritmo clasificar os alimentos do 1 ao 10, porque agora, cando nos atopamos con dĆŗas notas, pode resultar algo complexoā, explica. Ā«Para esta nova clasificaciĆ³n, imos engadir os criterios da OMS. Isto creou 17 categorĆas de produtos, nas que nos imos apoiar. E tamĆ©n seguindo as sĆŗas pautas, a aplicaciĆ³n indicarĆ” se un produto Ć© apto para nenos ou non.
"Yuka"
Dende o seu nacemento, "Yuka", unha aplicaciĆ³n de orixe francesa, estivo rodeada de controversia. Esta aplicaciĆ³n (que non sĆ³ analiza os alimentos, senĆ³n tamĆ©n tamĆ©n clasifica produtos de beleza) basea a maior parte da calidade alimentaria na cualificaciĆ³n "Nutriscore". Clasifica os produtos como semĆ”foro, cunha puntuaciĆ³n de cero a 100, poden clasificarse en bos (verde), mediocres (laranxa) e malos (vermello).
Os responsables da solicitude explican os criterios que seguen para outorgar as puntuaciĆ³ns: Ā«A calidade nutricional representa o 60% da nota. O mĆ©todo de cĆ”lculo de datos nutricionais basĆ©ase no sistema "Nutriscore" adoptado en Francia, BĆ©lxica e EspaƱa. O mĆ©todo ten en conta os seguintes elementos: calorĆas, azucre, sal, graxas saturadas, proteĆnas, fibra, froitas e verduras.
Por outra banda, os aditivos representan o 30% da calidade do produto. Ā«Para iso contamos con fontes que estudaron o perigosidade dos aditivos alimentariosĀ», Sinalan. Finalmente, a dimensiĆ³n ecolĆ³xica representa o 10% da nota. Os produtos considerados ecolĆ³xicos son os que teƱen a etiqueta ecolĆ³xica europea.
Os responsables tamĆ©n explican como clasificar os produtos cosmĆ©ticos e de hixiene: āA cada ingrediente asĆgnaselle un nivel de risco en funciĆ³n dos seus posibles efectos ou efectos probados sobre a saĆŗde. O riscos potenciais asociados a cada ingrediente mĆ³stranse na aplicaciĆ³n, xunto coas fontes cientĆficas asociadas. Os ingredientes clasifĆcanse en catro categorĆas de risco: sen risco (punto verde), baixo risco (punto amarelo), risco moderado (punto laranxa) e alto risco (punto vermello).
Os mĆ”is crĆticos con esta aplicaciĆ³n argumentan que, porque un alimento contĆ©n aditivos, non significa necesariamente que non sexa saudable, do mesmo xeito que un produto Ć© "ECO" non reflicte que sexa mĆ”is ou menos saudable. Ademais, hai quen considera que a cualificaciĆ³n "Nutriscore" non debe tomarse como referencia.