Contidos
Causas da tose alérxica nun neno
De feito, a tose é un reflexo protector do noso corpo. A tose alérxica é a reacción do corpo ás partículas de alérxenos que se meteron nel.
Considere as razóns polas que se pode desenvolver unha tose cando os alérxenos entran no tracto respiratorio. O feito é que cando o alérxeno entra en contacto coa membrana mucosa do tracto respiratorio, prodúcese unha reacción inmune, que leva á inflamación. Como resultado, prodúcese a destrución do epitelio, a membrana mucosa incha, todo isto leva á irritación e, como resultado, a tose.
Ademais, pode producirse un ataque de tose debido á acumulación de esputo, que comeza a producirse en grandes cantidades.
Os alérxenos máis comúns que provocan o desenvolvemento da tose alérxica nos nenos son o pole das plantas durante a súa floración, o pelo de mascotas, o po doméstico e algúns tipos de produtos alimenticios.
A tose de orixe alérxica difire da tose con infeccións virales e bacterianas do tracto respiratorio nas seguintes características:
- Normalmente a tose alérxica ten un carácter seco e ladrido;
- Cunha tose de natureza alérxica, a temperatura non adoita subir;
- Ten un carácter paroxístico;
- Ocorre máis a miúdo pola noite;
- É prolongado e pode durar varias semanas.
A tose alérxica adoita ir acompañada doutros síntomas característicos:
- secreción nasal e estornudos;
- vermelhidão e lagrimeo dos ollos;
- transpiración e comezón na gorxa;
- Sensación de conxestión ou opresión no peito;
- O esputo é de cor clara, non purulenta, normalmente separado ao final do ataque.
Hai varias enfermidades alérxicas, un síntoma das cales pode ser a tose:
- A laringite ou a inflamación alérxica da membrana mucosa da larinxe pode ocorrer tanto en nenos como en adultos. A manifestación máis común da larinxite alérxica é unha dor de garganta e tose sen esputo;
- traqueíte ou inflamación alérxica da tráquea;
- A bronquite alérxica é unha inflamación da mucosa bronquial. Os síntomas máis comúns desta enfermidade son a tose seca con pouco esputo, asubíos ou sibilancias ao respirar.
- A asma bronquial é unha enfermidade alérxica grave bastante común. Baséase na inflamación tanto dos pulmóns como dos bronquios. A incidencia da asma bronquial é de 1 por 10 habitantes nos países desenvolvidos. A miúdo desenvólvese a unha idade temperá e pode progresar ata a idade adulta. Nalgúns casos, pola contra, a asma bronquial desaparece cando o neno crece.
- O inchazo da membrana mucosa da larinxe ou crup é a manifestación máis grave da alerxia nos nenos pequenos. Pode provocar un estreitamento brusco da larinxe, o que impide o paso do aire e leva á falta de osíxeno. Un síntoma característico neste caso son asubíos durante a respiración, sibilancias nos pulmóns, palidez da pel e excitación nerviosa.
Tratamento da tose alérxica nun neno
O tratamento da tose alérxica nun neno é principalmente medicamentos. Os seguintes grupos de medicamentos prescríbense:
- Antihistamínicos. Estes inclúen:
- Zirtek: as gotas pódense usar a partir de 6 meses, as tabletas a partir de 6 anos;
- Zodak - as gotas pódense usar en nenos a partir de 1 ano de idade, tabletas - en nenos maiores de 3 anos;
- Erius - en xarope de máis de 1 ano, comprimidos - a partir dos 12 anos;
- Cetrin - en xarope de máis de 2 anos, comprimidos a partir de 6 anos;
- Suprastin: as inxeccións intramusculares pódense usar a partir de 1 mes.
- Os corticoides son potentes. Deben usarse con precaución e só nun ámbito hospitalario;
- Medicamentos de inhalación (salbutamol, berodual, etc.)
- Expectorantes, como lazolvan, ambrobene.
Prevención da tose alérxica nun neno na casa
Prevención da tose alérxica nun neno na casa
A base da prevención da tose alérxica é evitar que o neno entre en contacto con todos os posibles alérxenos. Para tal fin é necesario:
- Ventile regularmente a sala na que se atopa o neno;
- Realice a limpeza húmida do apartamento polo menos 2 veces por semana;
- Recoméndase limitar o contacto do neno coas mascotas, se é o caso;
- Durante o período de floración das plantas cuxo pole causa alerxias, é necesario tomar antihistamínicos. Non obstante, isto debe facerse só despois de consultar a un médico.