Ataques: como dicirlles aos nenos?

Ataques e violencia: que dicir aos nenos?

París, Niza, Londres, Barcelona, ​​Las Vegas... Ante a traxedia dos atentados que se suceden, que dicir aos nosos fillos? Como responder ás súas preguntas? Pequenas ou grandes, son necesariamente sensibles ao choque emocional que todos sufrimos cando se anuncia a noticia dun ataque. É fundamental xuntar palabras sobre o que acaba de acontecer.   

Mantéñase de feito

Para Dana Castro, psicóloga clínica, é importante explicarlles aos nenos un suceso o máis sinxelo posible, mantendo a realidade. Os pais deben poñer en palabras os feitos, sobre todo se os máis pequenos ven as imaxes do atentado no telexornal. Para os nenos maiores, os pais poden dicir que hai persoas que morreron, que xa non os veremos, pero que seguiremos pensando neles. Tamén podemos expresar a nosa tristeza e dicir que estamos conmovidos. Aproveita que se fará un minuto de silencio na honra do falecido para dicir tamén que todo un país está triste. Todo depende, por suposto, da idade e da contorna familiar. Se os pais seguen as noticias, os nenos están afeitos a falar con eles de determinados temas. E sobre todo, non esquezades tranquilizar aos nenos e nenas que mamá e papá, aínda que traballen na mesma cidade onde se produciu o suceso, non arriscan nada no transporte público por exemplo.

Move o tema a un elemento positivo

Se os pais entran en detalles ou responden a preguntas concretas do neno, Dana Castro aconsella que lle explique os malos están sendo demandados e non van gañar polo que fixeron. A nai pode dicir "o que máis me impresionou foi o policía que de inmediato veu axudar á xente". E aproveita para mover o tema de conversa sobre un elemento positivo como é o papel da policía. Polo tanto, os pais teñen un papel fundamental neste tipo de tratamento da información. Para a psicóloga, o seu fillo non debe ser especialmente invitado a vir ver as imaxes na televisión. Tampouco dramatices, senón simplemente responde ás preguntas. Outro consello: explíquelles aos maiores que non se trata dunha película nin dun videoxogo. E cóntalles a investigación ao longo dos días, moi sinxelamente, se o neno lle pide noticias. Porque seguramente retomará rapidamente a súa vida de mozo escolar. Que o tempo siga o seu curso, coma en todo loito.  

Deixe unha resposta