Grégoire: "A miña muller cre que son unha galiña de papá"

Grégoire, unha galiña papá á cabeza dunha familia mixta

O teu novo álbum “Poésies de notrefance” * acaba de ser publicado. Por que musicar estes poemas?

Un día, o meu fillastro de 12 anos estaba loitando por aprender L'Albatros, de Baudelaire. Fíxenlle escoitar o CD “Léo Ferré chante Baudelaire”. En 10 minutos, soubo o texto de memoria e entendeu que a poesía non son só unhas palabras nun papel, senón moitas veces a forma máis bonita de dicir. Tamén fixen este álbum para o meu fillo Paul que ten 2 anos e medio. Por suposto, aínda é pequeno e de momento, para el, só é “música de papá”. Pero cando sexa maior, gustaríame que lle dera ganas de ler poesía. 

A gravación deste disco recordouche a túa infancia?

O poema “Cando a miña irmá e mais eu” de Théodore de Banville lembroume os que aprendín para o Día da Nai. E todos estes grandes clásicos de Jean de La Fontaine, Maurice Carême, Luc Bérimont... recórdanme os cheiros a giz, a rayuela, o parque infantil, non a tonterías graves. En definitiva, o tempo da imprudencia. Ademais, este disco foi un descanso refrescante porque todas as letras son positivas e lixeiras. Transmiten valores moi sinxelos e aínda esenciais. E entón, eu tamén seguín sendo un neno grande! Teño un lado lúdico. Poker, xogos de mesa, Playstation... Todo isto divírteme moito e encántame pasar o tempo co meu fillo xogando ao tren pequeno, aos coches, levándoo ao carrusel...

A paternidade cambiouche?

De feito cambiou todo. Agora a miña vida xa non é só sobre min. Tamén me dou conta da responsabilidade que iso supón. Hoxe, cando fago un disco, escóitoo doutro xeito, dicíndome que cando o escoitan Paul e Léopoldine (a miña filla de 9 meses) non quero que se avergoñen de tal cousa. E a paternidade tamén reforzou as miñas ganas de involucrarme con asociacións que se ocupan da infancia, como a asociación ELA da que son patrocinador, ou Rêves d'enfance. 

preto

Que tipo de pai eres?

A miña muller diríache que son unha galiña! É verdade ! Pero tamén son papá cantante, pasteis... De feito, estou moi chulo. Pero claro que hai regras na casa e os nenos non poden facer nada. Tamén me gusta moito cociñar. Para o meu aniversario, a miña muller ata me regalou... un espremedor! Desde entón, estiven probando moitos zumes de froitas. Paul adora o seu zume de laranxa espremer todas as mañás! E ao mediodía prepárolle o xantar: pasta de ricota-espinacas, arroz-parmesano-tomate... Quero presentarlle bos produtos, sabores sinxelos pero auténticos. E teño sorte, gústalle todo. Mesmo chegou a ser un amante de Roquefort! Ao descubrir unha gran variedade de gustos, pode escoller o que prefire. En música, é o mesmo. Facémoslle escoitar os estilos que nos gustan. Vai de Bob Dylan a Beethoven. Cando escoita "Let it be", xa recoñece aos Beatles! Nestes momentos está escoitando o meu último disco e as cancións de Chantal Goya en repetición. 

Ocupaches facilmente o teu lugar como pai?

Ao principio, non foi doado porque a relación entre o bebé e a nai é moi forte. Pero despois de cada nacemento, coidaba a cada un dos meus fillos durante unha semana. A miña muller tomara unhas vacacións para descansar. Estes encontros individuais foron momentos esenciais que me axudaron a vincularme con eles.

Como conciliar a vida dun artista e a vida familiar?

Non me reconcilio, é a miña vida familiar primeiro. Intento pasar o maior tempo posible cos meus fillos. Traballo na casa sempre que sexa posible: gravo as melodías no meu estudo de gravación e realizo as entrevistas durante as sestas. Se vou de viaxe dentro das 3 horas de conducir, regreso á noite. E de xira, levo a Paul comigo. Aproveito esta ocasión porque polo momento aínda non vai á escola. Pero en setembro entrou no xardín de infancia. El, está súper feliz, eu, temo un pouco a separación... pero iso debería estar ben, ao principio, só irá pola mañá. Na casa sempre está animada, cos tres adolescentes da miña muller e os nosos dous fillos pequenos. Os grandes son fans dos pequenos. Non necesitamos canguros e iso dálles responsabilidades. E para as vacacións, idem, pasámolas en familia. 

Tes un ritual familiar?

Si, e é imprescindible! Todas as noites líalle un conto a Paul. De momento, é adicto ás aventuras de Barbapapa e Monsieur et Madame. Entón a miña muller tráeo a manta, abrázao e enseguida adormece.

*Play On, My Major Compagny.

Deixe unha resposta