SarampiĆ³n

DescriciĆ³n xeral da enfermidade

 

O xarampĆ³n Ć© unha enfermidade viral infecciosa aguda, durante a cal se eleva unha temperatura elevada, vense afectadas as superficies mucosas do tracto respiratorio superior e da cavidade oral, prodĆŗcese conxuntivite, aparece unha erupciĆ³n especĆ­fica e obsĆ©rvase unha intoxicaciĆ³n xeral do corpo.

Axente causante - Un virus de ARN que morre rapidamente fĆ³ra da presenza do corpo humano cando se expĆ³n a altas temperaturas (durante a ebuliciĆ³n, irradiaciĆ³n) e desinfectantes.

Mecanismo de transmisiĆ³n - o virus entra no ambiente xunto co moco secretado polo paciente cando estornuda ou tose, con saliva cando fala, Ć© dicir, o xarampĆ³n transmĆ­tese por gotiƱas do aire.

A fonte da enfermidade Ć© unha persoa infectada nos Ćŗltimos 2 dĆ­as do perĆ­odo de incubaciĆ³n) ata 4 dĆ­as despois da erupciĆ³n. O quinto dĆ­a da erupciĆ³n, o paciente considĆ©rase seguro para os demais.

 

Tipos de xarampĆ³n:

  1. 1 tƭpico, para o cal un curso caracterƭstico da enfermidade (nenos e adultos non vacinados estƔn infectados);
  2. 2 atĆ­pico: as persoas vacinadas previamente infĆ©ctanse, o curso da enfermidade nesta forma Ć© leve, mentres que a fase da erupciĆ³n estĆ” alterada (a erupciĆ³n sĆ³ se pode ver na cara e no pescozo), o perĆ­odo de incubaciĆ³n dura 21 dĆ­as (cunha forma tĆ­pica do xarampĆ³n, dura dunha semana a dĆŗas, pero en casos excepcionais dura 17 dĆ­as).

SĆ­ntomas dunha forma tĆ­pica de xarampĆ³n:

  • DĆ­a 1 - a apariciĆ³n da enfermidade caracterĆ­zase por unha apariciĆ³n rĆ”pida e aguda, que se caracteriza por: un aumento da temperatura corporal a 40 graos, estornudos, unha voz rouca por tose seca, medo Ć” luz, nariz seca, inchazo do pĆ”lpebras e un ton vermello da conxuntiva, hiperemia da gorxa, apariciĆ³n de manchas vermellas no padal brando e duro (o chamado "enatema do xarampĆ³n");
  • DĆ­a 2 - Aparecen manchas Filatov-Belsky-Koplik (manchas corporais cun bordo vermello que aparecen na mucosa oral preto dos molares). Este Ć© o principal sĆ­ntoma polo que defino o sarampelo.
  • DĆ­a 4,5 - a apariciĆ³n dunha erupciĆ³n cutĆ”nea (exantema) na pel da cara, detrĆ”s das orellas, no pescozo; despois ao dĆ­a seguinte despois diso, o torso estĆ” cuberto cunha erupciĆ³n cutĆ”nea e o terceiro dĆ­a da erupciĆ³n cutĆ”nea (6-7 dĆ­as de enfermidade) as partes extensoras dos membros (incluĆ­dos os dedos) cubriranse co exantema. Cabe destacar que a erupciĆ³n estĆ” formada por pequenas pĆ”pulas, rodeadas dunha mancha vermella e que poden unirse. A fusiĆ³n de pĆ”pulas Ć© un distintivo do sarampelo da rubĆ©ola.
  • 7-8 DĆ­a (o cuarto dĆ­a despois da erupciĆ³n): o estado do paciente normalĆ­zase (a temperatura volve Ć” normalidade, a erupciĆ³n seca, escurĆ©cese, desprĆ©ndese). Ademais, a erupciĆ³n desaparece segundo aparece. A pigmentaciĆ³n desaparecerĆ” nuns 10-11 dĆ­as.

Importante!

Basicamente, os nenos menores de 5 anos e os mozos (que non tiveron o sarampelo na infancia) que non foron vacinados contra o sarampelo estĆ”n enfermos de sarampelo. En adultos, o curso da enfermidade Ć© moi difĆ­cil, moitas veces prodĆŗcense complicaciĆ³ns.

O xarampĆ³n pode producir complicaciĆ³ns en forma de trastornos no funcionamento do sistema nervioso central, do sistema respiratorio e do tracto dixestivo (poden desenvolverse: estenose da laringe, larinxite, linfadenite, xarampĆ³n primario e pneumonĆ­a secundaria, hepatite, encefalite por xarampĆ³n).

Os pacientes inmunodeprimidos teƱen dificultades para tolerar o sarampelo. A maiorƭa das vƭtimas mortais.

Se a nai xa sufrira de sarampelo, entĆ³n o seu bebĆ© terĆ” inmunidade durante a primeira dĆ©cada (primeiros tres meses) de vida.

Houbo casos en que un recentemente nado tiƱa sarampelo conxƩnito. Isto xurdiu debido a que o virus foi transmitido da nai enferma ao feto.

Alimentos saudables para o sarampelo

Durante a enfermidade, debes seguir unha dieta lƔctea, vexetal e froita.

A unha temperatura que se mantĆ©n a un nivel alto nos primeiros dĆ­as da enfermidade, non debes sobrecargar o corpo con alimentos pesados. Para a nutriciĆ³n, os pratos feitos con produtos lĆ”cteos e de leite azedo son moi axeitados. Se o paciente non ten apetito en absoluto, dĆ©bese darlle moita bebida (zumes recĆ©n exprimidos, bebidas de froitas de arĆ”ndanos e arĆ”ndanos, compotas).

Aos poucos (na medida da estabilizaciĆ³n da temperatura), o paciente debe introducir gachas de leite, sopas vexetarianas na dieta, entĆ³n pode ir a cereais comĆŗns, guisos, verduras, froitas e ensaladas (purĆ© de patacas). Non te esquezas do verdor. As follas de leituga, o eneldo, o perexil e as espinacas funcionan ben.

Para mellorar o estado (Ć© mellor esperar a que a erupciĆ³n comece a diminuĆ­r), pode engadir peixe ao vapor, cocido ou estofado e carnes non graxas. Para pratos de carne, Ć© mellor tomar carne dietĆ©tica.

Despois da desapariciĆ³n completa da erupciĆ³n e da sĆŗa pigmentaciĆ³n, asĆ­ como de todos os sĆ­ntomas da enfermidade, pode cambiar Ć” sĆŗa dieta habitual. Por suposto, a nutriciĆ³n debe ser sa e correcta, con todos os complexos vitamĆ­nicos e minerais necesarios para o corpo.

Medicina tradicional para o xarampĆ³n:

  1. 1 Para calmar ao paciente e aliviar a dor, Ć© necesario beber unha decocĆ§Ć£o de flores de tilo. Para un litro de auga fervendo, necesitarĆ”s 5 culleres de sopa de flores de tilo secas. Consuma de un a medio e dous vasos antes de deitarse.
  2. 2 Para que a erupciĆ³n pase mĆ”is rĆ”pido e sexa externa, e non interna (nos Ć³rganos internos), cĆ³mpre beber 4 veces ao dĆ­a antes de comezar a comer, unha culler de sopa dunha decocĆ§Ć£o de raĆ­z de perexil ou flores secas de pensamentos. Levan 2 culleradas de raĆ­ces/flores para facer dous vasos da decocĆ§Ć£o. Hai que insistir no caldo durante 8 horas, envolvĆ©ndoo ben para manter a temperatura. Despois de insistir, cĆ³mpre filtrar o caldo.
  3. 3 Beba framboesas secas preparadas como tƩ. Podes engadir mel.
  4. 4 EnxĆ”gĆ¼e os ollos cunha soluciĆ³n dĆ©bil (non forte) de Ć”cido bĆ³rico (sĆ³ hai que diluĆ­r lixeiramente con auga limpa e filtrada e morna). Non deben limpar o sarpullido.
  5. 5 Para deixar manchas do ceo e das membranas mucosas das meixelas, Ć© necesario lavar a boca cada 2 horas cunha decocĆ§Ć£o de manzanilla ou salvia: tome unha culler de sopa de herbas nun vaso de auga fervendo.
  6. 6 Para eliminar a descamaciĆ³n ao tomar un baƱo, debes engadir farelo. Os procedementos de auga non deben superar os 10 minutos, a temperatura Ć³ptima para o baƱo Ć© de 34-35 graos.
  7. 7 Cunha tose forte, como o tĆ©, cĆ³mpre beber as raĆ­ces elaboradas de malvavisco e regaliz, decocciĆ³ns de herbas: elecampane, camomila, coltsfoot, flores de calĆ©ndula, lungwort, tomiƱo, sabugueiro.

Alimentos perigosos e nocivos para o sarampelo

  • alimentos graxos, duros e fritos;
  • especias: rĆ”bano picante, mostaza, pementa (especialmente vermella);
  • alimentos non vivos.

Estes produtos irritan a mucosa intestinal, fan que o tracto dixestivo traballe mĆ”is, polo que o corpo gasta toda a sĆŗa enerxĆ­a en dixerir e procesar os alimentos, e non en curar a enfermidade.

AtenciĆ³n!

A administraciĆ³n non se fai responsable de ningĆŗn intento de usar a informaciĆ³n proporcionada e non garante que non lle prexudique persoalmente. Os materiais non se poden usar para prescribir o tratamento e facer un diagnĆ³stico. Consulte sempre ao seu mĆ©dico especialista.

NutriciĆ³n para outras enfermidades:

Deixe unha resposta