Zona láctea (Lactarius zonarius)
- División: Basidiomycota (Basidiomycetes)
- Subdivisión: Agaricomycotina (Agaricomycetes)
- Clase: Agaricomycetes (Agaricomycetes)
- Subclase: Incertae sedis (de posición incerta)
- Orde: Russulales (Russulovye)
- Familia: Russulaceae (Russula)
- Xénero: Lactarius (Lácteo)
- tipo: Lactarius zonarius (asclepia zonal)
O muxidor zonal é un membro da familia russula.
Crece case en todas partes, preferindo os bosques de folla ancha (carballos, faias). É unha formadora de micorrizas (bidueiro, carballo). Crece tanto individualmente como en pequenos grupos.
Época: de finais de xullo a setembro.
Os corpos fructíferos están representados por unha tapa e un talo.
cabeza de ata 10 centímetros de tamaño, moi carnoso, inicialmente en forma de funil, despois vólvese recto, plano, co bordo elevado. O bordo é afiado e liso.
A superficie da tapa está seca, coa choiva vólvese pegajosa e húmida. Cor: cremoso, ocre, os cogomelos novos poden ter pequenas zonas que desaparecen nos exemplares maduros.
perna cilíndrico, central, moi denso, duro, oco por dentro. A cor varía de branco e crema a ocre. Se a estación é chuviosa, pode haber manchas na perna ou un revestimento avermellado pequeno pero pronunciado. O leitoso zonal é un agárico. As placas son descendentes, estreitas e poden cambiar de cor en función das condicións meteorolóxicas: na estación seca son cremosas, esbrancuxadas, na estación chuviosa son marróns, leuceiras.
Pulpa duro, denso, cor - branco, sabor - picante, ardente, segregando zume leitoso. No corte, o zume non cambia de cor, permanece branco.
O cogomelo lácteo zonal é un cogomelo condicionalmente comestible, pero é necesario remollo durante a cocción (para eliminar o amargor).
Moitas veces confúndese co xenxibre de piñeiro, pero o leitoso ten unha serie de trazos característicos:
- cor clara do sombreiro;
– o corte non cambia de cor no aire (na camelina vólvese verdosa);
- o sabor da polpa - ardente, picante;
o zume de leite sempre é branco.