Isto ocorre non só nos contos de fadas e lendas. Na historia da humanidade, coñécense moitos feitos cando peixes, ras e pelotas de golf caeron do ceo...
En 2015, a choiva branca leitosa cubriu partes de Washington, OregĂłn e Idaho. As precipitaciĂłns mancharon coches, fiestras e persoas: non era perigoso, pero converteuse nun misterio.
Cando a gota se fai o suficientemente pesada, cae ao chan. Ăs veces a choiva Ă© diferente do habitual. Brian Lamb, especialista en calidade do aire da Universidade de Washington, e os seus colegas cren que a orixe da choiva leitosa foi unha tormenta que levantou partĂculas dun lago pouco profundo no sur de OregĂłn. Neste lago, habĂa unha soluciĂłn salina de composiciĂłn similar ĂĄs gotas de leite.
HerĂĄclides Lembus, filĂłsofo grego que viviu no sĂ©culo II a.C., escribiu que en Peonia e Dardania chovĂa de ras, e habĂa tantas que as casas e os camiños estaban a rebosar delas.
Este non Ă© o Ășnico caso inusual da historia. A aldea de Yoro en Honduras celebra o Festival da Choiva de Peixe. Un pequeno peixe prateado cae do ceo polo menos unha vez ao ano na zona. E en 2005, miles de crĂas de sap golpearon unha cidade do noroeste de Serbia.
Incluso ocorrencias mĂĄis estrañas de fontes existentes incluĂron a caĂda de feno, serpes, larvas de insectos, sementes, noces e ata pedras. Incluso hai unha menciĂłn a unha choiva de pelotas de golf en Florida, presumiblemente relacionada co paso dun tornado polo terreo de xogo.
A distancia que percorren estes obxectos depende da sĂșa forma, peso e vento. Hai fotos documentais de pequenos obxectos que se moven 200 millas e un sinal de trĂĄfico metĂĄlico voando uns 50 quilĂłmetros. Véñenme ĂĄ mente contos de fadas sobre unha alfombra voadora mĂĄxica.
O po, que adoita ser o culpable das choivas de cores, pode viaxar aĂnda mĂĄis lonxe. O po amarelo que choveu no oeste de Washington en 1998 procedĂa do deserto de Gobi. As areas do Sahara poden atravesar miles de quilĂłmetros polo ocĂ©ano AtlĂĄntico. A cor da choiva nestes casos reflicte a composiciĂłn mineral da fonte.
As chuvias vermellas veñen do po do Sahara, as choivas amarelas do deserto de Gobi. As fontes de choiva negra son a maiorĂa das veces os volcĂĄns. Na Europa do sĂ©culo XIX, as chuvias graxas e sucias tinguiron de negro as ovellas e orixinĂĄronse de grandes centros industriais de Inglaterra e Escocia. Na historia recente, debido ĂĄ queima de petrĂłleo en pozos de Kuwait, caeu neve negra na India.
Non sempre Ă© doado determinar a natureza das choivas de cores. A misteriosa choiva vermella que golpea periĂłdicamente a costa suroeste da India contĂ©n diminutos glĂłbulos vermellos, pero que Ă©? Para os cientĂficos, aĂnda segue sendo un misterio.
- A principios do século XX, Charles Hoy Fort recolleu uns 20 recortes de xornais que informaban de choivas pouco habituais que van desde ras e serpes ata cinza e sal.
AsĂ que non se sabe o que nos traerĂĄn as prĂłximas nubes.